W podręczniku głównym znajdziemy sporo narzędzi do zabijania i zaledwie garść opcji dotyczących pancerza. Jestem pewien, że dodatek Colonial Marines doda sporo w tym obszarze, ale na razie go nie ma, więc… Przygotowując się do sesji rozpisałem trochę sprzętu, który mógłby istnieć na placówce górniczej. Sprzęt podzielony jest na bronie i pancerze.

Miecze – wszelkiego rodzaju ostre żelastwo, trzymane w jednej ręce lub oburącz, dłuższe od noża. Popularne wśród piratów i ekip abordażowych – w próżni wystarczy przebić komuś skafander, aby wyeliminować go z walki, a ostrze daje gwarancję, że nie odbije się rykoszetem od ściany i nie uderzy właściciela.

Topory i młoty – Jak wyżej , tyle że są gorzej wyważone, ale za to potrafii przebić ciężki pancerz. Do tej kategorii należą zarówno narzędzia, jak i wykonaną na zamówienie broń.

Łuki i kusze – nieporęczne i niepraktyczne, ale za to ciche. Mogą być w użyciu w bardziej zacofanych koloniach.

Strzelba myśliwska – celna i skuteczna przeciwko zwierzynie, cywilna wersja karabinu wyborowego. Na amunicję .308.

AA-72 12 Gauge Assault Shotgun – automatyczna strzelba śrutowa. Twój najlepszy przyjaciel, gdy musisz oczyścić pomieszczenie. Szybko.

Pistolet maszynowy – narzędzie pracy ochroniarzy i oprychów, można próbować schować pod długim płaszczem. Kaliber 9mm.

Piła łańcuchowa – wszelkie narzędzia tnące i wiercące, obecne w kopalni, na placu budowy czy wycinki. Ma wbudowany akumulator i Zasilanie na poziomie 4.

Ładunek górniczy – ładunek wybuchowy do robienia dziur w naprawdę wrednych skałach. Posiada detonator, który można ustawić na czas od 1 rundy do 1 zmiany (czyli od kilku sekund do kilku godzin). Uzbrojony można zabezpieczyć kodem. Rozbrojenie zabezpieczonego ładunku wymaga rzutu na Comtech i odrobiny czasu. (kary za pośpiech lub stresującą sytuację mile widziane)

Pancerze prymitywne, lekkie – pancerze skórzane i improwizowane, sklejane na szybko ze sprzętu sportowego czy rekreacyjnego. Lepsze niż służbowa koszulka.

Pancerze prymitywne, ciężkie – pancerze ze stali lub na szybko zespawane kawałki blach i kompozytów. Na pewno nie da się w tym wygodnie chodzić.

Tarcze – stalowe, kevlarowe, kompozytowe i inne. Może nie zatrzymają pędzącej kuli karabinowej, ale drobinki śrutu albo nachalnego napastnika już raczej tak. Tarcza zajmuje jedną rękę i na upartego można nią atakować z obrażeniami na poziomie 1.

Kamizelka kuloodporna – lekka kamizelka, którą można założyć pod ubranie. Zatrzyma śrut i strzał z pistoletu. Chroni korpus.

Kamizelka balistyczna – cięższa kamizelka, chroniąca korpus, a często ramiona i uda. Przy odrobinie szczęścia potrafi zatrzymać kulę karabinową.

Respirator – maska połączona z butlą z powietrzem. Tak, to jest dokładnie tak słabe jak brzmi, ale sprawdza się w atmosferach z niskim poziomem tlenu i jest tanie – więc jest pewnie na wyposażeniu każdego modułu, pojazdu czy namiotu.

IRC MK.20 Worksuit – jeśli chcesz mieć pracownika na smyczy, nigdy nie było bardziej dosłownego rozwiązania. To kombinezon stworzony do ciężkiej pracy w niebezpiecznych warunkach, wymagający podłączenia do zewnętrznego kompresora. Ma wbudowane wymienniki powietrza pozwalające działać kilka minut bez podpięcia do zewnętrznego źródła powietrza. W sam raz, żeby przejść z windy do stanowiska pracy. Gdy jest podłączony nie testuje się Powietrza.

IRC Mk.45 Skinsuit – kombinezon ratunkowy ostatniej szansy. Wytrzymała guma, izolacja, plastikowy wizjer i butla z tlenem. Możesz się z niego śmiać, ale jeśli do wyboru masz zimno próżni lub „kondom”, jak go pieszczotliwie przezywają załogi statków, to nie będziesz wybrzydzał. Z powodu niskiej ceny można go znaleźć w schowkach awaryjnych w śluzach prawie każdej stacji kosmicznej.

Nowe cechy
* Ukryta – można nosić pod ubraniem, ale nie można łączyć z innym pancerzem (jeśli ktoś się uprze, to bierzemy pod uwagę tylko „skuteczniejszy” pancerz).
** Podłączony – jeśli sprzęt połączony jest ze stacją zasilającą i dostarczającą tlen, nie testujemy zapasu powietrza. Jeśli jednak stacja wysiądzie lub ktoś zakręci główny zawór z tlenem… to mamy tyle powietrza, ile zostało w skafandrze i prymitywne wymienniki, które zapewniają parę minut zapasu.
*** Nieszczelny – to nie jest skafander kosmiczny tylko maska na twarz – nie chroni przed próżnią, ale nieźle daje sobie radę w nie-toksycznej atmosferze.
**** Zwinność – 1 – kary się sumują. Pancerz ciężki i tarcza oznacza -2 do Zwinności.

Na dniach postaram sie dorobić ‚kafelki’ do nowego sprzęty i wrzucić je do wspólnego pliku.

Jeśli ktoś już grał w Aliena, to na pewno zauważył pewnie niedociągnięcie mechaniczne.
Gra zakłada, że nie trzeba bawić się w liczenie amunicji. Przeładowanie broni powinno następować z powodu opróżnienia magazynka w panice (skucha na kości stresu). I tyko z tego powodu.

Co z androidami powiecie?
Twórcy gry twierdzą, że androidy są tak cool, że nie strzelają pełną serią, tylko wypluwają dokładnie tyle pestek, ile trzeba.
Y-hy.
A co z dragami za 20 dolców usuwającymi stres?
Twórcy gry wprowadzili karę, że kolejne ich użycie daje -1 do Zwinności, sprawiając, że nie da się ich brać bezkarnie.
Y-hy.
A co z sześciostrzałowym Magnum powiecie?
W idealnym wszechświecie postać w trakcie walki będzie zbierać stres, dzięki czemu dokładnie co 6 strzałów wypadnie jej skucha na kości stresu.
Yyyyyyyyy. Nie.

Nie żyjemy w idealnym wszechświecie, a fakt, że androidom amunicja nigdy się nie kończy, a przy odrobinie kombinowania ludziom też może przez długi czas nie ubywać, trochę kłóci mi się z jednym z tematów przewodnich gry: ograniczonymi zasobami.

Z jednej strony, mamy regularnie rzucać na utratę prądu, wody, jedzenia i powietrza, liczyć „magazynki” na sztukę, a z drugiej, gra zostawia parę sposobów na ignorowanie tego zapotrzebowania.

Ponieważ mnie to boli, stwierdziłem, że rozwiążę sprawę w najprostszy mechanicznie sposób.

Broń palna, która nie jest automatyczna (czyli nie ma w opisie full auto), ani nie jest jednostrzałowa (czyli nie ma w opisie single-shot), dostaje z automatu atrybut „Mały magazynek”. Miotacz ognia i karabin plazmowy rządzą się swoimi zasadami.

Atrybut „Mały magazynek” sprawia, że po zakończonej walce kończy Ci się amunicja w broni, z której korzystałeś. Może załadowany magazynek nie był pełny. Może poprzedni atak polegał na wystrzeleniu paru kul, z których jedna trafiła. Walkę kończysz bez pestek i jeśli chcesz strzelać dalej, musisz przeładować.

Oznacza to, że wszystkie pistolety, strzelbę i karabin wyborowy trzeba przeładować na koniec walki. Gracze nie muszą liczyć amunicji, a mnie nie boli, że strzelają bez końca. Gracze będą musieli częściej improwizować z powodu końca naboi, a w zamian planuję dorzucać trochę więcej magazynków na sesjach – zakładam, że teraz amunicja będzie schodzić naprawdę szybko.

W ciągu ostatniego miesiąca przetłumaczyłem Year Zero Engine na polski.

Przed wrzuceniem całości na blog chciałbym zrobić korektę i uzyskać potwierdzenie od Fria Ligan, że są z tym ok.

Tymczasem mam pytanie / prośbę – czy ktoś chciałby poświęcić parę godzin swojego czasu i przejrzeć tłumaczenie w celu poprawienia błędów?

Jeśli są chętni, zapraszam do komentarzy albo do kontaktu na facebooku: https://www.facebook.com/Kbender-blog-2121622078105031

Aktualizacja:
Black Monk zdecydował się na wydanie Opowieści Pętli (Tales of the Loop). Przy okazji zapowiedzieli przetłumaczenie OGL spójne z wydanym systemem.

W związku z tym moje tłumaczenie trafia do zamrażarki. Jeśli ktoś nie może się doczekać – poproszę komentarz / email na kbender@wp.pl .