Gloria Romae! Vivat Cesar Kreka Hunus! Rzym jest stolicą świata! Rzym wieczny, Rzym zjednoczony! Wieczne miasto istnieje i ma się dobrze. Cesarze z rodu Attyli rządzą i sprawują władzę na chwałę Imperium! Antowie, Awarowie, Celtowie, Germanie, Partowie, Persowie, Sarmaci, Scytowie, Wandalowie, Scytowie, oni wszyscy wciąż zagrażają Imperium, ale nie stoją już u jego bram, zajęci wzajemną walką o podbite prowincje. Imperium się skurczyło. Nie pokrywa już całego świata, ale posiada mocne oparcie Alp, Dunaju i cieśnin Bosfor i Dardanele. Jego granic pilnują najemne plemiona, oraz legiony uzbrojone w miecze i arkebuzy. Piecze sprawuje cesarz – papież na chwałę Boga i Ludu Rzymskiego! Chwała Rzymowi.
Wiem, jestem chory. Mam rozgrzebane We Mgle, ale uznałem to za pomysł zbyt dobry, żeby go nie zapisać. Setting historyczny z serii ‚co by było gdyby…’. A owym gdyby jest przyłączenie się Attyli do Rzymian i sięgnięcie po władzę. Nieprawdopodobne, ale od czego są gry RPG jak nie od naginania naszego świata. Rzym ma się dobrze. Jest poobijany najazdami barbażyńców – utracił duże zdobycze terytorialne, ale udało mu się powstrzymać przed inwazję na Italię jak i samo miasto przed splądrowaniem. Mimo mniejszego terytorium, wciąż pozostaje centrum świata. Ponownie zjednoczony kontroluje już nie całe terytoria, ale kluczowe centra handlowe, otaczając się wianuszkiem pokojowo nastawionych plemion… które regularnie nastawia przeciw sobie na wzajem.
Mechanika w tym wypadku nie jest ważna. Da się to postawić na WoDzie lub na lekko zmodyfikowanej mechanice FATE, którą opisałem pod We Mgle (trzeba usunąć magię i rozwinać walkę).
AVE!
blog RPGowy kbendera 