Ten wpis będzie dłuższy niż ostatnie. Jest kontynuacją Coriolis S03E01 – trzy dni Szakala i Coriolis Sezon 2 Przygoda 2 Akt 3 (Bagna Sultry) i podsumowanie.
Uwaga, wpis zawiera spoilery dotyczące pierwszego tomu Łaski Ikon.
W skrócie:

Załoga Nocnego Jastrzębia została zatrudniona w celu rozwikłania sprawy porwania Emisariusza. Niestety nie udało im się go uratować. W miejscu jego zabójstwa powstała wyrwa w osnowie rzeczywistości, przez którą Ciemność Między Gwiazdami przelewa się do Trzeciego Horyzontu. Na Kua zaczynają dziać się złe rzeczy. Ziemia się trzęsie, fale wzbierają, dziesiątki tysięcy ludzi musiało opuścić domy i przenieść się w bezpieczniejsze rejony Konglomeratu. Niepokoje społeczne rosnące od lat w Małym Algolu pękły niczym wrzód, w dzielnicy wybuchł bunt przeciwko władzy Hegemonii. Kacykowie Syndykatu rzucili się sobie do gardeł po śmierci dol-Quasara, fanatycy religijni ruszyli na Monolit. W tym wszystkim zagubiło się paru starych znajomych. Malika (znana z Coriolis Sezon 2 Przygoda 2 Akt 1 (Lost in the Jungle) z przeszłości Nadira) została przywódczynią rebelii. Przywódcą fanatyków okazał się kolejny Emisariusz, Karob mu Quad, Kupiec. Bohaterowie spędzili ostatni miesiąc jako wolna załoga wykonująca zlecenia dla Legionu (Coriolis S03E02 – Ostatnia droga Ghazali) i Świątyni Ahlamy (Coriolis S03E03 – Oko bestii) Biuletyn dostarczał im kolejnych relacji o pogarszającej się sytuacji na planecie.
Aisha dotknięta Pieśnią Emisariusza utraciła swoją moc. Wsłuchiwała się w obcą melodię drzemiącą w jej duszy i nawiązała kontakt z Dziećmi Pieśni, sektą która zaczyna czcić stację Coriolis jako Ikonę Maszynę.
W końcu oczekiwanie dobiegł końca. Podczas wieczornej modlitwy Quadir doznał kolejnej wizji zesłanej przez Podróżnika. Kupiec znalazł się w niebezpieczeństwie. W tym samym czasie Aisha odebrała prośbę o spotkanie. Załoga otrzymała kolejne zlecenie, tym razem od Nigeli Kurhary Dol-Fahsar. Mają odnaleźć judykator , która miesiąc temu zaginęła na Kua (a którą załoga Nocnego Jastrzębia zakopała w kriokomorze na bagnach koło grobu Salahmy). Wszystkie wątki zbiegają się w Małym Algolu.

Przygoda

Załoga wie, że Kupiec zmienia ciała. Musi znowu skontaktować się z kimś, kto pomoże zidentyfikować jego aktualną powłokę. Mają do wyboru najemników Sidiego Bokary w kosmoporcie, rebeliantów Maliki, którzy rozbili bazę w starej świątyni ikon lub jaskinię cybersnów. Najemników spotykają zaraz po wylądowaniu. Kosmoport jest pod ich kontrolą, ale Sidar wypatruje starych znajomych z Astrubanu kręcących się po okolicy. Nadir zamienia parę słów ze starym znajomym, który obiecuje mu pomóc, jeśli dla jego najemników znajdzie się miejsce na statku, kiedy gówno uderzy w wentylator.

Grupa udaje się grav-carem na spotkanie z Maliką. Żeby do niej dotrzeć muszą przedrzeć się przez blokadę Hegemonii na jednym z mostów. Kwatera główna obrońców Małego Algolu znajduje się w starym Kościele Ikon. Malika, ubrana w szaty liturgiczne, siedzi przy ołtarzu, pod którym Nadir zauważa starą bombę termobaryczną (którą Malika zakosiła uciekając z Legionu). Podczas rozmowy Aisha szybko zauważa mrok, który narasta w okolicy, i dochodzi do wniosku, że Malice peron zaczyna odjeżdżać, a ona sama zaczyna uważać się a nowe wcielenie Pani Łez.

Bohaterowie otrzymują ostatnie nagranie z Emisariuszem wiodącym pielgrzymów w okolice Monolitu. Pokazuje, że Emisariusz zostaje pojmany, najprawdopodobniej przez Astruban. Jego miejsce przetrzymywania jest utajnione, ale Sidar przypomina sobie, że na terenie Małego Algolu Asturban posiadał katownię, w której może być przetrzymywany. Ubijają targu z rebeliantami, którzy im pomogą odcinając zasilanie placówki Astrubanu w zamian za pomoc w obronie ich bazy i dostarczenie żywego Emisariusza do Maliki.

Skok na więzienie odbywa się bez większych niespodzianek. Kilku zmęczonych strażników zostaje po cichu wyeliminowanych (w końcu ekipa nauczyła się skradać), a w celi, w której powinien znajdować się Emisariusz, znajdują podłączoną do kroplówki, nieprzytomną Akobuę Koshuę, którą zakopali żywcem na bagnach. Idealny cliffhanger 🙂

Po przerwie wracamy do gry. Bohaterowie postanawiają, że chcą wybudzić Akobuę i dowiedzieć się, co tu się odjaniepawla. Obudzona judykator przemawia do nich głosem Emisariusza. Coś potwornego stało się na bagnach Sultry. Tylko maszyneria ukryta w Monolicie pozwoli zamknąć wyrwę między światami. Niestety Kupiec, zmuszony do przenoszenia się z ciała w ciało nie był w stanie zbudować siatki powiązań, która pozwoliłaby mu dostać się do środka po cichu. Szukał kolejnych ciał osób zrozpaczonych i uwięzionych, którym dawał wolność w zamian za możliwość opętania ich ciała. Jedną z takich osób byłą uwięziona w kriośnie Akobua. Z lekką pomocą Emisariusza jej kriokomora została wypchnięta podczas trzęsienia ziemi na powierzchnię i otwarta. Niestety Astruban wpadł na trop istoty, która przewodziła rebeliantom i postanowił ją porwać i przebadać. Trzymany pod silnymi środkami usypiającymi, Emisariusz nie mógł przeskoczyć do następnego ciała. Na szczęście bohaterowie przybyli na czas, żeby uwolnić go przed przeniesieniem do lepiej strzeżonej placówki…

Bohaterowie wierzą w jego wyjaśnienia i postanawiają wrócić do siedziby rebeliantów. Sytuacja jest bliska wyrwania się spod kontroli. Siły Hegemonii przygotowują się do ostatecznego szturmu, a Malika postanawia odejść z wielkim hukiem. Rozpacz i cierpienie rannych znajdujących się w kościele ikon przyciągnęła jakąś istotę z Ciemności Między Gwiazdami, która opętała Malikę. Załoga nie ma wyboru i zabija ją, nim opętana Malika wysadzi pół dzielnicy. Nie przychodzi im to łatwo (ok, Nadirowi przychodzi to bardzo łatwo i z poczuciem głębokiej satysfakcji), ale niechcący zostają bohaterami Hegemonii, kończąc żywot znanej terrorystki (wersja oficjalna Biuletynu, proszę ustawić się do zdjęć, dlaczego państwo się nie uśmiechają?).

Rebelia zostaje stłamszona, a gracze kombinują, jak by tu dostać się do Monolitu na poziom wykopalisk Fundacji. Niestety przy braku patrona nie jest to takie łatwe (złośliwość MG). Aisha prosi o wsparcie Terminos Lete, która zgadza się, jeśli załoga przyjmie ofertę stałej współpracy. Z jej wsparciem udaje się uzyskać przepustkę dla doradcy kulturalnego, którym jest Aisha, wraz z dwiema osobami towarzyszącymi. Na wycieczkę do Monolitu Aisha bierze Fidę i Akobuę/Kupca.

W środku gracze zostają wpuszczeni na poziom „wykopalisk” Fundacji. Aisha odwraca uwagę pracowników, a Akouba/Kupiec z Fidą przechodzą przez tajne przejście do tajemniczego sferycznego pomieszczenia emanującego nieznaną mocą. Kupiec prosi Fidę o opuszczenie komnaty i odprawia na miejscu tajemniczy rytuał, w wyniku którego z Monolitu w kierunku Bagien Sultry strzela piorun nieznanej energii, zamykając wyrwę między światami. Gdy ustają wstrząsy komnata otwiera się ponownie i wychodzi z niej zdezorientowana Akobua (bez Emisariusza na pokładzie), wspominająca ostatnie dni przez mgłę.

Bohaterowie dochodzą do wniosku, że Akobua jest już nieszkodliwa (raczej nikt jej nie uwierzy, że opętał ją Emisariusz, a jeśli uwierzy, to oznaczać będzie, że zdradziła Hegemonię… więc szach-mat). Aisha finalizuje umowę z nową patronką i po wystawnej kolacji udaje się do tajnych komnat w Akademii Kurtyzan, gdzie odnawia przysięgę krwi i potwierdza swój status jako Kurtyzana Czarnego Lotosu.

Uwagi MG

Tą przygodą chciałem zamknąć wszystkie wątki związane z Kua. Przygoda była realizacją zadania In The Shadow of Monolith z zakończenia Zaginionego Emisariusza i pozwoliła odhaczyć graczom spotkanie drugiego z pięciu Emisariuszy.

Pozamykaliśmy też większość rzeczy wynikających z Zaginięcia Emisariusza. Bohaterowie niezależni zginęli albo uciekli w siną dal. Gracze są wolni i mogą spokojnie lecieć w kosmos i realizować zadania dla nowego patrona i szukając sposobu na uratowanie ojca Fidy, a my wchodzimy w drugi tom kampanii… od środka. Nie chcę jednak zaczynać od przygody otwierającej, bo za bardzo przypomina mi Ostatnią Podróż Ghazali. Lecimy więc na Algol rozegrać dwie przygody: Algebrę Ikon ze Scenario Compendium 1 i Children are the Future z Ostatniej Cyklady. Ale nim tam dolecimy…